Bilmelisin
Nedir? Bombalı patron dövüşlerine odaklanan bir müzikli aksiyon oyunu.
ödemeyi bekle 35 £ / 45 $
geliştirici metronom
editör Tükendi
Şu tarihte incelendi: i5-2500K, 8GB RAM, GTX 670
çok oyunculu 2 oyuncu modu
kısayol resmi sayfa
Hiç beyninizin kafatasınızın içinde zıpladığını hissedecek kadar gürültülü bir canlı konsere gittiniz mi? Müzik ezici ve aynı zamanda heyecan verici, yorucu ve kafa karıştırıcı. Yani Metronomics müzik aksiyon oyunu No Straight Roads oynamak. Bununla ilgili her şey – çılgın karakter tasarımları, harika patron dövüşleri, çılgın mizah, animasyonlu ara sahneler, dinamik müzik – her şey eksantrik enerjiyle çatırdadı.
Demo ile çıldırdığımdan beri, bir encore için çığlık atıyorum ve Metronomics, No Straight Roads’un tam sürümü için bahisleri artırmış olsa da, Rock vs. EDM macerası maalesef bazı büyük çarpıklıklardan muzdarip.
No Straight Roads’da, yeraltı indie rock grubu Bunkbed Junction’ı oluşturan müzikal ikili Mayday ve Zuke’yi oynuyorsunuz. Kalpleri rock’ın kaotik gücüne ait olsa da, kelimenin tam anlamıyla elektronik dans müziğiyle desteklenen bir şehirde yaşıyorlar. Vinyl City, müziği elektrik enerjisine dönüştürebilir ve EDM en popüler tür ve birincil enerji kaynağıdır.
Bu güç kaynağı, her müzik bölgesini kontrol eden seçkin müzik organizasyonu No Straight Roads (kısaca NSR) tarafından kontrol edilir. Sadece NSR seçkinlerine acil durum gücü sağlandığı şehir çapında bir elektrik kesintisinden sonra ikili, tüm Vinyl City’ye yeniden güç sağlama umuduyla EDM imparatorluğunu yenmeye ve her NSR sanatçısını tek tek yenmeye karar verir. Gerçek bir grup çatışmasında esasen uzun bir patron saldırısı olan şey için güçlü bir kurulum.
Vinyl City’de her NSR müzisyeni kendi bölgesini yönetiyor ve her birini arayıp teatral patron aşamalarında onlarla savaşacaksınız. Bu müzikal savaşlar No Straight Roads’un can damarıdır ve her patron karşılaşması diğerinden daha abartılı, performanslarıyla müzikal yeteneklerini ve egolarını sergiliyor.
DJ Subatomic Supernova, güneş sistemine takıntılı, abartılı bir EDM müzisyenidir ve müzikal seçkinlerle ilk bağlantınızdır. Performansı, sahnesinin galaksiler arası bir döner tablanın merkezinde olduğu devasa bir planetaryumda gerçekleşir. Bu savaşta, gelen asteroitlerden kaçınırken Supernova’ya ateş etmek için mühimmat toplamak için dev disko toplarına vurmanız gerekiyor. Bu karşılaşma harika bir şekilde tasarlanmış ve müzik, konu ve eğlencenin uyumlu bir işbirliği gibi geliyor.
Dövüş, hack-and-slash saldırılarının ve ritme dayalı kaçınmanın bir karışımıdır. Mayday’in şiddetli gitar saldırıları daha yavaş ama daha güçlü ve Zuke’nin kombo davulları daha hızlı ama o kadar da sert değilken, karakterler arasında anında geçiş yapabilirsiniz. Her iki karakter de dengeli ve her birini oynamayı ve bir karakterin sağlığı düşük olduğunda birinden diğerine geçmeyi sevdim.
Her dövüş farklı bir tür etrafında tasarlandı ve her zaman müzik, tema ve eğlencenin uyumlu bir işbirliği gibi geliyor.
İyi bir ritim duygusuna sahip olmak, zamanında kalmak önemli olmasa da, gelen saldırılardan kaçınmanıza yardımcı olacaktır. Diğer ritim oyunlarından farklı olarak, zamanlamanızı kaybederseniz cezalandırılmazsınız ve müzik daha çok eylemlerinizi zamanlamada bir rehber görevi görür. Ritmimi – ve soğukkanlılığımı – tamamen kaybettiğim ve bir düğmeye basarak paniklemeye, ya da benim deyimimle kaotik doğaçlamaya başvurduğum birçok an oldu.
Her dövüş farklı bir tür etrafında tasarlandı ve her zaman müzik, tema ve eğlencenin uyumlu bir işbirliği gibi geliyor. Güzel bir ayrıntı, dövüş ilerledikçe gitar sololarını vurarak EDM’nin nabız atan ritimlerinin yavaşça devralındığı dinamik bir film müziğidir.
Bu savaşlar kaotik enerjiyle dolu olsa da, hızla bunaltıcı olabilir ve savaşın özü yön kaybediyormuş gibi hissettirir. Bence DJ Subatomic Supernova savaşı, uyumlu bir bütünü korumak için en iyisiydi, ancak diğer karşılaşmalar patlayıcı bir fikir karmaşası gibi hissedebilir.
Sırada hangi patron hamlesinin olduğunu bulmaya çalışırken toplanacak füzeler, yenilecek düşmanlar, saldırılardan kaçmak ve zorlu platform öğeleri var. Müziğin ritmine de dikkat etmeniz gerekiyor – çok fazla. Herhangi bir zamanda, dikkatim on farklı yöne çekilecekti. Hem heyecan verici hem de yorucu.
Kırmak
Neyse ki oyun boyunca yüzde 100 dolu olmanız beklenmiyor ve boss dövüşleri arasında zaman aşımı oluyor. Vinyl City, her NSR sanatçısının mahallesini keşfedebileceğiniz gevşek bir dünya olarak hizmet eder. Bunkbed Junction’ın yeraltı kanalizasyonlarında çeşitli NPC’ler ile sohbet edebilir, faydalı eşyalar toplayabilir ve becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Belirli bir patron size sıkıntı veriyorsa, daha fazla hayran kazanmak ve ek becerilerin kilidini açmak için dövüşleri tekrarlayabilirsiniz.
Kasabada koşarken, semtten semte atlarken ve No Straight Road’daki çizgi filmlerin tadını çıkarırken psikonotları ve hatta banjo-kazooie’yi hatırladım. Mizah ve sanat, Tim Schafer’in çılgın komedi oyunlarını andırıyor.
Bu mizahın harika bir örneği, sevimlilik yayan Hatsune Miku benzeri bir vokaloid olan Sayu ile patron dövüşüdür. Onu yenmenin yolu, bu sevimli idol kişiliğinin ardındaki çok içe dönük ekibi oluşturan seslendirme sanatçısı, programcı, sanatçı ve mocap aktörünü ortadan kaldırmaktır. Devasa bir büyülü deniz kızı tarafından saldırıya uğrayan pastel renkli bir sualtı rüyası dünyasında hızla ilerlerken, devasa miktarda neon parıltılı çubuk onu neşelendiriyor. Tüm performans tamamen çılgın ve ben çok heyecanlıyım. Ayrıca Sayu’nun şarkısının mutlak bir patlama olmasına da yardımcı oluyor, bu yüzden aşağıda bağlantı vereceğim.
Bir parça Vocaloid yazılımıyla savaşmak, bu garip dünyanın sadece başka bir parçası. Animasyon ve karakter sanatı, şekil ve renklerin patlamasıdır ve harika seslendirme, bu çılgın karakterlere hayat verir. Ara sahneler, Cumartesi sabahları canlı bir çizgi film atmosferi yaratan 3D modeller ve 2D çizimler içerir. Rüya gibi robot erkek grupları, telaşlı rap savaşları ve Bjork’un beyninden fırlamış gibi görünen eksantrik pop sanatçılarına hazır olun. Her karakterin eskizlerini ve gelişim tasarımlarını içeren bir sanat kitabı görmeyi çok isterim.
No Straight Roads’un ham enerjisine kapılmak kolay olsa da, ritim-aksiyon türüne canlandırıcı, şık bir yaklaşım. Metronomiğin ilk oyunu ve Malezya oyun geliştirme sahnesinin yaratıcılığının cesur bir ifadesi. Oynamak heyecan verici ve tamamen farklı ve en önemli şey bu.
